Bóndi

Jón Jónsson f.20.1.1800, d.7.7.1871, bóndi í Stórutungu í Bárðardal 1822-1871, hann var góður bóndi í fornum stíl og orðlagður fyrir nýtni og sparsemi, á vorum þegar viðir tóku að laufgast, gekk hann út með hníf og skar laufgaða kvisti og bar heim í poka. Sagt er að stundum hefði hann safnað talsverðu fóðri á þennan hátt, áður en aðrir báru ljá í jörð. Jörðinn er svo lýst í hans búskapartíð. Stórutunga talin hingað til 14 hundruð. Túnið er sumt þýft, holótt sumt brennur, líka partur af því eltingarblendin, fóðrar hérumbil eina kú. Útheyskapur það helsta á sandblettum víðsvegar um landið sumpart í þýfismýri.

Jón þessi var meðal annars afi Elínborgar langömmu minnar, afi Guðrúnar Sigurborgar Jónasdóttur húsfreyja í Hraunkoti og Hafralæk, afi Elínar Sigurveigar Jónasdóttur húsfreyju á Sílalæk og einnig afi Kristínar Jakobínu Jónasdóttur húsfreyja á Ófeigsstöðum svo eitthvað sé nefnt.

Þessi mánudagur var ekki frábrugðin öðrum mánudögum hjá mér nema smá mubluflutningar á milli herbergja og tókst það ljómandi vel.

Halli

Athugasemdir

[Sigurbjörg (IP-tala skráð) 19.2.2007 kl. 20:12]

Hvada mubla var fluttt à milli herbergja ì Heidarbrùninni? Hvada flugu fèkk kellan i hausinn i dag?