KARLAVEIÐAR OG NÝTING

Öllum konum eru karlaveiðar heimilar á almenningum, á afréttum, við sumardvalastaði og öllu þéttbýli. Landeigendum einum eru heimilar karlaveiðar og ráðstöfunarréttur aflans á landareign sinni, nema í undantekningartilfellum.
Nú er landareign í óskiptri sameign og eru þá öllum veiðar heimilar þar. Sé forn venja til þess að réttur til veiða við stöðuvötn og aðra baðstaði fylgi, skal sú venja gilda eftirleiðis. 
Veiðar eru aðeins heimilar í þeim tilgangi að nýta skrokkinn. Í öllum tilfellum skal kanna hvort limir eru sárir og skylt er að veita viðeigandi meðhöndlun þar til bráðin hefur fengið uppreisn æru. Séu veiðar stundaðar af fleiri en einum er samnýting bráðar heimil. Komi í ljós að fengur þreytist lítt, er harður af sér og almennt í góðu standi, er æskilegt að deila honum með þeim sem minna hafa veitt. Nýting bráðar skal ekki lokið fyrr en árangur er fullnægjandi.