Kristín og klerkurinn

Á Sörlastöðum í Fnjóskadal bjuggu við góð efni fyrir móðuharðindin 1784 hjón nokkur, Jón og Kristín; þau áttu börn í ómegð.  Þegar harðærið kom flosnuðu þau upp frá jörðinni og fóru á vergang með börn sín sem nokkur dóu í harðindunum.  Maðurinn dó líka, en konan lifði af á flakkinu.

Skömmu eftir harðindin bar svo til að presturinn mætti Kristínu millum bæja og sagði hún svo frá því: „Þegar ég bjó á Sörlastöðum og hann kom þar til mín sagði hann við mig: „Komið þér sælar heillin góð,” en núna þegar hann reið hjá mér á götunni sagði hann: „Sæl vertu Kristín kelling.””