RIST NIÐUR ÚR

Hjón nokkur, sem bjuggu á bæ nyrðra voru lítt þokkuð,

karlinn þótti fúllyndur en kerlingin mesti svarkur. Barði

hún á bónda sínum ef henni bauð svo að horfa, en hann

hefndi sín með því að ansa henni ekki svo dögum skipti.

Ekki voru þau hjúasæl, en þó fengu þau eitt haust vinnu-

mann langt að kominn. Var sá vel að manni og undi sér

brátt illa vegna ósamkomulags húsbændanna. Tók hann

sig til eitt sinn er þau voru öll á engjum og risti niður úr

kerlingunni. Var það gert þannig, að öll föt hennar voru

skorin frá hálsmáli niður á þjó og sá ekki far eftir hnífinn

á baki hennar. Þótti slíkt þjóðráð við skapvarga.

Bóndinn horfði  á aðfarir vinnumanns og hafðist ekki að

en glotti kalt. Sneri vinnumaður þá að honum og sagðist

skyldi taka hann enn verra taki en húsfreyjuna ef hann

bætti ekki ráð sitt og væri sér ósárt um að fara og ráða sig

annars staðar. Tók bóndi þessu vel og kvað óþarft að hann

færi og húsfreyja varð eftir þetta miklu spakari. Er ekki

getið annars en þeim hafi vel fallið við vinnumann sinn,

sem var hjá þeim í mörg ár eftir þetta.

Athugasemdir

[halkatla, 16.4.2007 kl. 22:31]

frábærar ráðleggingar

[Hallgrímur Óli Helgason, 16.4.2007 kl. 22:56]

já þetta er ágætis aðferð, og ábyggilega hægt að nota hana á karlana líka

[Halla Signý Kristjánsdóttir, 17.4.2007 kl. 08:23]

þetta myndi ekkert duga í dag, þegar fólk á fulla skápa af fötum, það er af sem áður var, aumingja konan hefur örugglega þurft að fara af engjunum og heim til að rippa fötin saman!

Ef við gerðum þetta við kallana í dag þá færu þeir bara í Dressman!