Oflátungarnir og fíflið

 

Einu sinn voru tveir oflátungar og eitt fífl á gangi

um skemmtigarð í stórborg nokkurri. Þeir töluðu

eingöngu um kærleikann.

,,Kærleikurinn er fegurðin,’’ sagði annar oflátung-

urinn og sleit blómaknapp af rósarunni, bar hann

upp að vitum sér og kastaði honum síðan á götuna.

,,Kærleikurinn er lífið,’’ sagði hinn oflátungurinn,

gekk til hliðar og steig ofan á brekkusnigil, sem var

að skríða út af götunni.

,,En hvað sem því líður,’’ sagði fíflið og stakk sér

kollhnís, ,,þá er það áreiðanlegt, að kærleikurinn er

blindur.’’

 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 13.4.2007 kl. 10:15]

Spurning hvaða Kærleika þeir voru að tala um.