Snjótittlingur

Við Eydís vorum að gefa fuglunum í dag og dreifðum vel framan við húsið og ekki stóð á Snjótittlingum að koma og fá sér í hundraðatali svo að sá varla út um glugga svo þétt var fuglahafið, greinilega svangir, Eydís var að fara með pabba sínum heim svo hún missti af því að sjá hópinn en kemur kannske á morgunn og getur gefið þeim meira, ég fór síðan bakatil út á svalir og dreifði þar talsvert miklu og í fyrstu var bara einn fugl að gæða sér á góðgætinu ég sussaði á hann og flaug hann þá upp á þak og framfyrir hús og ekki stóð á hópnum að koma líka og var allt hreinsað upp. Snjótittlingur sem er kallaður Sólskríkja á sumrin halda sig mjög norðarlega allt í kringum hnöttinn, hér á landi finnast þeir jafnt á hálendi sem láglendi, kjörlendi snjótittlinga eru bersvæði, grýtt land, hraun og klettar, hreiðrin hjá þeim eru fallega ofin karfa úr stráum, fóðruð með fiðri, þeir verpa 4 til 6 eggjum stundum tvisvar á sumri, sérstakur sjóður, Sólskríkjusjóðurinn var stofnaður árið 1948 til minningar um Þorstein Erlingsson skáld, ég hvet alla sem lesa þetta að gefa fuglunum því ekki er mikið æti á þessum tíma þegar allt er frosið.

kveðja Halli

p.s. var að bæta við niðjatali Indriða Kristjánssonar langafa míns og telur það rúmlega þúsund niðja.

Athugasemdir

[Gústi (IP-tala skráð) 10.3.2007 kl. 21:06]

Sæl Halli....

Takk fyrir þessi niðjatöl þín.  Gaman að sjá þetta þar sem þetta ég kannst við mikið af þessum ættum úr grúski mínu en báðir við báðir karlarnir af sama svæði.

Kveðjur Gústi 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 11.3.2007 kl. 13:41]

Snjótittlinarnir hafa líka þann háttinn á á veturna, að það er einn njósnari sem situr og bíður eftir matargjöfinni, þegar matur berst, þá fer njósnarinn og lætur vita af matnum.  Það er skemmtilegt að fylgjast með þessu. 

[Hallgrímur Óli Helgason, 11.3.2007 kl. 15:51]

þakka þér fyrir þetta Ásthildur, það var eitthvað svipað sem gerðist hjá mér í gær,

Halli

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.3.2007 kl. 12:18]

Já það er gaman að fylgjast með þessum elskum.